przejdź do:                       SZCZECIN (str. 4) Hm…, mieliśmy tyle szczęścia, że nawet pogoda podczas naszego pobytu w Szczecinie dopasowała się do uroku miasta swą nieobliczalnością i różnorodnością. Raczyła nas więc na przemian to deszczem, to promieniami słońca, które nagle i niespodziewanie swym blaskiem na krótko muskały po dachach, gzymsach czy kolorowych ścianach, podświetlając je różnobarwną poświatą od krwistej czerwieni po ciężką ołowianą czerń. Odkrywaliśmy zatem Szczecin ze słońcem w sercach, choć z parasolem nad głową… Byliśmy w tym mieście (aż trudno się przyznać) po raz pierwszy, notowaliśmy więc wszystkie wrażenia skrupulatnie w naszych pamięciach, ale również na kartach pamięci aparatów fotograficznych. Byliśmy zatem tu i tam…, aby następnie skręcając w lewo a innym razem w prawo…, posmakować czegoś nowego…, by ponownie zatrzymać się to tu…, to tam… Dostrzegaliśmy każdego dnia coś nowego, na co wcześniej natura nam nie zechciała zwrócić uwagi… A może to my byliśmy takimi gapami?  Do wielu miejsc docieraliśmy zatem wielokrotnie! Stąd nasze wrażenia nakładały się jedno na drugie, uzupełniały, powielały i… pogłębiały. Wiele miejsc zatrzymywało nas po wielokroć, co skutkowało niestety tym, że z braku czasu wiele innych pozostało dla nas nieodkrytymi… 5 dni minęło jak „mrugnięcie” migawki!            (-) Krzysztof Firkowski