[...] Mój mąż nie wiedział o istnieniu Rodziny swojego ojca Józefa Firkowkiego.
            Przed ponad 40 laty kiedy poznałam mojego obecnego męża Antoniego Firkowskiego poznałam również jego rodzinę ze strony matki.
            Pewnego razu zapytałam o rodzinę jego ojca, który zginął 30.01.1945r w niemieckim obozie koncentracyjnym Buchenwald. odpowiedział, że ojciec miał rodzeństwo, ale nie wie co się z nimi dzieje.
            Będąc już mężatką spytałam mamę męża o Rodzinę jej śp. męża, na pytanie machnęła ręką i ze smutkiem powiedziała: „Nie ma o czym mówić.” 
            I tak mijały lata. Mama męża ciężko zachorowała i leżała 10 lat sparaliżowana. opiekowali się nią jej synowie – mój mąż i jego starszy brat Zbigniew, który właśnie podczas pełnienia swojego dyżuru u mamy doznał rozległego zawału serca i wszystkie obowiązki spadły na mojego męża. Ja w tym samym czasie opiekowałam się moją ciężko chorą mamą. Mama męża zmarła 17.02.1992r. 
            Po śmierci naszych mam w sierpniu 2002 roku wybraliśmy się z mężem w podróż sentymentalną.
            Najpierw odwiedziliśmy Kępno gdzie spędziłam dzieciństwo i zdałam maturę, następnie Opole gdzie studiowałam. Potem pojechaliśmy do Końskich.
            Mąż ponad 50 lat nie był w tym uroczym miasteczku. poszliśmy na ulicę, na której stoi kamienica, w której mieszkał mąż z mamą i bratem. Tam czekali na powrót męża i ojca, który nie powrócił, bo zginął w obozie. 
            W sklepie na dole tej kamienicy spytał o swego kolegę z dzieciństwa Mariana Chochowskiego. okazało się, że ekspedientka doskonale zna tego pana i jego rodzinę i podała nam jego adres. 
            Wielkie i bardzo serdeczne było powitanie po ponad 50 laty dwóch kolegów. Marian mieszka z żoną, Daną i mamą. Mama Mariana pamiętała mamę mojego męża i mówiła, że po wyjeździe mamy do Olsztyna przez dłuższy czas korespondowały ze sobą. ale z upływem lat korespondencja się urwała. Miło było nam usłyszeć wiele ciepłych słów o mamie męża.
            Po słowach powitania i po oswojeniu się z wyglądem dwóch starszych Panów, którzy pamiętali się jako 7-10 letni chłopcy mąż zapytał o Rodzinę Firkowskich, która została w Końskich. Według wiedzy, którą miał kolega, w Końskich została tylko Maria Firkowska – wdowa po Maćku – przyrodnim bracie ojca. Kolega podał nawet jej adres. Ja nalegałam, aby ją odwiedzić, ale mąż nie chciał – widocznie miał swoje powody, o których mi nie powiedział. Mąż był szczęśliwy, że odwiedził miasto swego dzieciństwa i odwiedził kolegę. Powróciliśmy do domu do Olsztyna. Skończyły się wakacje. 
            Jakież było moje zdziwienie, kiedy po powrocie z pracy 10.10.2002r na mój adres otrzymałam list od Łukasza Firkowskiego, który poszukiwał Rodziny Firkowskich. Dzięki Łukaszowi mąż dowiedział się, że ma bardzo bliskich krewnych, o których istnieniu nie wiedział. 
            Na list Łukasza odpisaliśmy i podaliśmy dane o śp. ojcu i naszej najbliższej Rodzinie. List napisaliśmy do Wojciecha Firkowskiego, który mieszka z żoną Janiną w Toruniu. Adres dostaliśmy od Łukasza. Zaprosiliśmy Wojtka do nas do Olsztyna. Odwiedził nas podczas wakacji z żoną i pieskiem. Było bardzo miłe powitanie i zapoznanie.
 

            Wojciech wiedział o istnieniu brata jego ojca tzn. stryja Józefa, ale nie wiedział, że stryj miał żonę i dwóch synów. Dlaczego rodzice nie powiedzieli o tym dzieciom? To pozostanie tajemnicą, bo pokolenie ojca mojego męża nie żyje. 
            Mama męża kiedy została sama, mam taki wrażenie, nie miała wsparcia ze strony rodziny męża i wyjechała do Olsztyna, gdzie po wojnie osiedliły się jej dwie siostry z rodzinami i matka. 
            Rodzina męża żyła bardzo skromnie, sama wychowywała i to bardzo dobrze swoich dwóch synów, którzy zdobyli wyższe wykształcenie. 
            Odwiedzając podczas I zjazdu cmentarz byliśmy między innymi na grobie dziadków, przecież oni najlepiej wiedzieli o istnieniu wnuków dzieci syna Józefa i przez tyle lat nie interesowali się czy żyją, czy nie są głodni. Trudno mi to zrozumieć zwłaszcza teraz, gdy sama mam 4-letniego wnuczka Michałka, którego bardzo z mężem kochamy. 
            Po wizycie u nas Wojciecha, odwiedziliśmy jego brata Andrzeja, który mieszka pod Warszawą. Na to spotkanie przyjechał też Wojtek z żoną z Torunia i ich siostry Ania i Malina z Warszawy z Rodzinami. 
            Było wspaniałe rodzinne spotkanie i wtedy rozmawiając dowiedzieliśmy się, że ich ojciec (brat ojca mojego męża) zmarł w Warszawie w 1991r, a mama męża zmarła w 1992r. Nikt nigdy o nią, a ni o jej synów nie zapytał. Dlaczego? 
            Na I zjeździe w Sielpii [...] mąż poznał swoich bliższych i dalszych krewnych i był szczęśliwy. Ale wiele pytań pozostało bez odpowiedzi. [...] 
            Dziękujemy jeszcze raz Łukaszowi, bo to tylko dzięki niemu poznaliśmy wspaniałego Wojtka, Andrzeja i ich Rodziny.

 Teresa Firkowska, 
Olsztyn dn. 3.01.2006r